| ลำดับ | หัวข้อ | เอกสาร | |
|
1
| มอก. 3662-2566
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดวิธีหาปริมาณกำมะถันทั้งหมดและปริมาณคลอรีนทั้งหมดในเชื้อเพลิง ชีวมวล ด้วยวิธีแยกองค์ประกอบของเชื้อเพลิงและเทคนิคการวิเคราะห์ ที่แตกต่างกันสำหรับการหาปริมาณขององค์ประกอบ ครอบคลุมถึงการใช้เครื่องอัตโนมัติ ที่ดำเนินการตรวจสอบความถูกต้องตามที่ระบุและมีลักษณะการทำงานคล้ายกับวิธีการที่อธิบายไว้ในมาตรฐาน | |
อ่านรายละเอียด
|
|
2
| มอก. 3663 เล่ม 3-2566
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ อธิบายวิธีการหาค่าความชื้นของตัวอย่างวิเคราะห์โดยการอบแห้งด้วย เตาอบ โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ตัวอย่างทั่วไปตามมาตรฐาน EN 14780 วิธีการนี้ใช้ได้กับเชื้อเพลิงชีวมวล | |
อ่านรายละเอียด
|
|
3
| มอก. 3661-2566
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดวิธีหาปริมาณกำมะถันทั้งหมดและปริมาณคลอรีนทั้งหมดในเชื้อเพลิง ชีวมวล ด้วยวิธีแยกองค์ประกอบของเชื้อเพลิงและเทคนิคการวิเคราะห์ ที่แตกต่างกันสำหรับการหาปริมาณขององค์ประกอบ ครอบคลุมถึงการใช้เครื่องอัตโนมัติ ที่ดำเนินการตรวจสอบความถูกต้องตามที่ระบุและมีลักษณะการทำงานคล้ายกับวิธีการที่อธิบายไว้ในมาตรฐาน | |
อ่านรายละเอียด
|
|
4
| มอก. 3660 เล่ม 1-2566
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดวิธีการหาค่าการกระจายขนาดเชื้อเพลิงแข็งด้วยวิธีการกรองแบบสั่นในแนวนอน | |
อ่านรายละเอียด
|
|
5
| มอก. 3664-2566
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดขึ้นโดยรับ ISO 16948:2015(E) Solid biofuels — Determination of total content of carbon, hydrogen and nitrogen มาใช้โดยวิธีพิมพ์ซ้ำ (reprinting) ในระดับเหมือนกันทุกประการ (identical) โดยใช้ ISO ฉบับภาษาอังกฤษเป็นหลัก กำหนดวิธีหาปริมาณคาร์บอนทั้งหมด, ไฮโดรเจน, และไนโตรเจนในเชื้อเพลิง ชีวมวล | |
อ่านรายละเอียด
|
|
6
| มอก. 3665-2566
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดขึ้นโดยรับ ISO 18122:2022(E) Solid biofuels Determination of ash content มาใช้โดยวิธีพิมพ์ซ้ำ (reprinting) ในระดับเหมือนกันทุกประการ (identical) โดยใช้ ISO ฉบับภาษาอังกฤษ เป็นหลัก กำหนดวิธีหาปริมาณเถ้าของเชื้อเพลิงชีวมวล | |
อ่านรายละเอียด
|
|
7
| มอก. 3666-2566
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดวิธีหาธาตุรองของเชื้อเพลิงชีวมวลแข็ง ประกอบด้วย สารหนู, แคดเมียม, โคบอลต์, โครเมียม, ทองแดง, ปรอท, แมงกานีส, โมลิบดีนัม, นิกเกิล, ตะกั่ว, พลวง, วาเนเดียม, และสังกะสี นอกจากนี้ยังอธิบายวิธีการเตรียมตัวอย่าง(การแยกองค์ประกอบ) และแนะนำเครื่องมือที่เหมาะสมสำหรับการหาปริมาณธาตุรองอื่นๆ เช่น ซีลีเนียม, ดีบุก, และแทลเลียม สามารถทำได้ด้วยวิธีที่อธิบายไว้ในมาตรฐานนี้เช่นกัน | |
อ่านรายละเอียด
|
|
8
| มอก. 2512 2563
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดการหาระดับการแตกเป็นส่วนของพลาสติกภายใต้สภาวะจำลองการหมักทางชีวภาพในการทดสอบระดับห้องปฏิบัติการ | |
อ่านรายละเอียด
|
|
9
| มอก. 2511-2563
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดการหาระดับการแตกเป็นส่วนของพลาสติกภายใต้สภาวะการหมักทางชีวภาพที่กำหนดในการทดสอบระดับโรงงานต้นแบบ | |
อ่านรายละเอียด
|
|
10
| มอก. 2510 ล.2- 2563
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดการหาการแตกสลายทางชีวภาพในขั้นสุดท้ายแบบใช้ออกซิเจนของพลาสติกภายใต้สภาวะควบคุมการหมักทางชีวภาพ - วิธีวิเคราะห์คาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดขึ้น - เล่ม 2 การชั่งน้ำหนักคาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดขึ้นในการทดสอบระดับห้องปฏิบัติการ | |
อ่านรายละเอียด
|
|
11
| มอก.2509-2554
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดการหาการแตกสลายทางชีวภาพแบบใช้ออกซิเจนของพลาสติกภายใต้การควบคุมสภาวะการหมัก | |
อ่านรายละเอียด
|
|
12
| มอก.2987-2562
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดการหาการแตกสลายทางชีวภาพแบบใช้ออกซิเจนของพลาสติกที่จมอยู่ระหว่างชั้นน้ำทะเลกับผิวตะกอนทราย - วิธีวิเคราะห์คาร์บอนไดออกไซด์ที่เกิดขึ้น | |
อ่านรายละเอียด
|
|
13
| มอก.2986 2562
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดการหาการแตกสลายทางชีวภาพแบบใช้ออกซิเจนของพลาสติกที่จมอยู่ระหว่างชั้นน้ำทะเลกับผิวตะกอนทราย - วิธีวัดปริมาณความต้องการออกซิเจนด้วยเครื่องวัดการหายใจแบบปิด | |
อ่านรายละเอียด
|
|
14
| มอก. 3115-2563
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดการหาการแตกสลายทางชีวภาพในขั้นสุดท้ายแบบไม่ใช้ออกซิเจนภายใต้ระบบควบคุมการย่อยตะกอน - วิธีวัดการผลิตก๊าซชีวภาพ | |
อ่านรายละเอียด
|
|
15
| มอก. 2988-2562
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดการหาการแตกสลายทางชีวภาพในขั้นสุดท้ายแบบไม่ใช้ออกซิเจนของพลาสติกภายในระบบที่มีน้ำ - วิธีวัดการผลิตก๊าซชีวภาพ | |
อ่านรายละเอียด
|
|
16
| มอก. 2989-2562
มาตรฐานผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรมนี้ กำหนดการหาการแตกสลายทางชีวภาพในขั้นสุดท้ายแบบไม่ใช้ออกซิเจนของพลาสติก ภายใต้สภาวะการหมักสารอินทรีย์ที่มีประมาณของแข็งสูง - วิธีวิเคราะห์การปลดปล่อยก๊าซชีวภาพ | |
อ่านรายละเอียด
|
|
17
| ISO 14852:2021 มาตรฐานนี้ระบุวิธีการในการกำหนดระดับความสามารถในการย่อยสลายของ
พลาสติกทางชีวภาพแบบใช้ออกซิเจนโดยการวัดปริมารก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ที่
เกิดขึ้น โดยควบคุมภายใต้สภาวะในห้องปฏิบัติการ ไปจนถึงสภาวะการย่อยสลายที่ใช้
หัวเชื้อจากกากตะกอนภายใต้สภาวะการใช้ออกซิเจน ซึ่งวิธีการนี้สามารถใช้กับ
พลาสติกที่มีการเติมสารเติมแต่งได้ | |
|
|
18
| ISO 14851:2019 มาตรฐานสำหรับการทดสอบวัสดุประเภทพลาสติก เป็นมาตรฐานสำหรับการประเมิน
ความสามารถในการย่อยสลายทางชีวภาพภายใต้สภาพอากาศของวัสดุพลาสติกในตัว
ทำละลาย ที่กำหนดวิธีการวัดปริมาณออกซิเจนในระบบปิดสำหรับวัดระดับการย่อย
สลายได้ทางชีวภาพของวัสดุพลาสติก ซึ่งสามารถใช้วิเคราะห์ได้ทั้งวัสดุที่ผลิตจาก
ธรรมชาติ สังเคราะห์และวัสดุที่มีการเติมสารเติมแต่ง | |
|
|
19
| AS 5810 มาตรฐานนี้ระบุข้อกำหนดและวิธีการพิจารณาว่าผลิตภัณฑ์พลาสติกนั้น ๆ สามารถ
ย่อยสลายทางชีวภาพได้ในสภาวะแวดล้อมบริเวณบ้าน และเป็นพื้นฐานในการ อนุญาตให้สามารถติดฉลาก “สามารถย่อยสลายได้เองที่บ้าน” บนฉลากหรือผลิตภัณฑ์พลาสติก | |
|
|
20
| ASTM D 6691 มาตรฐานนี้ใช้เพื่อกำหนดอัตราการย่อยสลายทางชีวภาพของพลาสติกแบบใช้
ออกซิเจน โดยรวมพลาสติกที่มีสารเติมแต่งในผลิตภัณฑ์ ที่มีการสัมผัสกับจุลินทรีย์
ทางทะเลในสกุลที่เป็นที่รู้จักอย่างน้อย 10 ชนิด ภายใต้สภาวะในห้องปฏิบัติการ ซึ่ง
วิธีนี้ออกแบบมาเพื่อคัดกรองพลาสติกที่สามารถย่อยสลายทางชีวภาพได้ และการ
ทดสอบนี้ใช้กับวัสดุพอลิเมอร์ที่ประกอบไปด้วยคาร์บอนอย่างน้อย 20% โดยต้องไม่
ยับยั้งจุลินทรีย์ที่มีอยู่ในทะเล | |
|
|